wpisy na blogu

Zleciał nam ten rok. Słyszałem gdzieś kiedyś taki tekst: "Dopiero co byłem na zabawie sylwestrowej, a znów muszę iść na sylwestrową potańcówkę. Jakie te życie jest męczące, normalnie trzeba chodzić z imprezy na imprezę". I coś w tym jest. Umykają nam dni, tygodnie i miesiące nie bardzo wiedząc kiedy, a schody z dnia na dzień robią się jakieś takie dłuższe. Tym bardziej trzeba zadbać o to, żeby życie zorganizować sobie w sposób jak najlepszy.

Czy spędzanie całych dni na urządzaniu swojego domu to czas stracony? W żadnym wypadku, przynajmniej dla mnie. Już kiedyś pisałem, że nasz domek stał się moją pasją. Czasami czuję się znużony, bo wiele prac przy wykończeniówce jest zwyczajnie żmudna i monotonna, ale jak dwa dni nic przy domu nie pomajstruję, to chodzę jakby mi brakowało czegoś niezbędnego do życia. A może to tylko przyzwyczajenie? Po części pewno tak, bądź co bądź to już chyba ponad dwadzieścia miesięcy jak każdą wolną chwilę poświęcam na udoskonalanie naszej chałupki. Ale nie tylko. To 2o miesięcy nieustającej przyjemności z obcowania z tymi murami, uczenia się delikatnych dźwięków dochodzących z naszego nowego domu, obserwowania zmian w otoczeniu domu zachodzącymi wraz ze zmianami pór roku. To zwyczajnie radość z przebywania w naszym Familiarisie.

Był to rok bardzo ważny dla nas z dwóch powodów. Po pierwsze wydaliśmy córkę za mąż, po drugie wprowadziliśmy się do nowego domu, w nowym mieście, mamy nowych sąsiadów i w pewien sposób wyzerowaliśmy nasze codzienne życie. Co prawda zostały dla nas stare miejsca pracy i dotychczasowa szkoła dla syna, ale po codziennych obowiązkach wracamy do naszej nowej rzeczywistości. I mimo tego, że mieszkamy tu już od pół roku, to wszystko jest tu dla nas w pewnym sensie nowością, od obsługi domowych instalacji, przez ogród, którego nigdy przedtem nie mieliśmy aż po zmieniający się wygląd wnętrza, bo cały czas jednak coś tu robię. Życzyłbym sobie, aby następne lata kończyły się w równie dobrym nastroju.

Czym kończę ostatnie dni roku 2017? Kontynuuję prace w górnej łazience. Co prawda nie są to jakieś spektakularne postępy prac, bo okres świąteczno-noworoczny raczej nie sprzyja takim pracom, ale coś tam trochę podziałałem. Skończyłem kafelkować ściankę oddzielającą strefę prysznica od strefy wuceta.

Zająłem się też przeróbką elektryki na drugiej bocznej ścianie przy kibelku.

Rozpocząłem też prace przy ostatnim fragmencie łazienki, który jeszcze pozostał nietknięty, a mianowicie przy strefie wanny. Tutaj wykorzystując bloczki betonu komórkowego stworzyłem murek, który z jednej strony pomoże mi przedłużyć rurki instalacji wody pod baterię nad wanną, a z drugiej strony stworzy półkę na środki czystości czy jakieś świeczki robiące nastrój w czasie kąpieli. W bloczkach wykułem bruzdy pod rurki.

Udało mi się też w strefie wanny, począwszy od góry, przykleić parę płytek.

Do przyklejenia zostało w łazience jakieś 30% kafelek. Ale to już nie w tym roku. Sukces ukończenia łazienki odtrąbimy już w nowym 2018 roku.

Na koniec życzenia na Nowy Rok... Życzę wszystkim, by połączyła Was z budowanymi domami silna więź emocjonalna, niezależnie od zaawansowania waszych budów. Od pierwszego pomysłu na budowę, przez meandry formalności, cały proces budowy aż do zamieszkania w ukończonym domu. Właśnie tak, domu a nie budynku, bo nie chodzi tu chyba o miejsce gdzie można coś zjeść, umyć się, obejrzeć TV i przespać się. Chodzi tu o DOM, w którym żyjemy prawdziwym życiem, w którym jest rodzinne ciepło, jest miłość, w którym gościmy przyjaciół, który jest naszym najpiękniejszym miejscem na świecie. Życzę Wam samych trafnych decyzji inwestorskich, wyłącznie solidnych i niezbyt drogich ekip wykonawczych, braku jakichkolwiek problemów budowlanych i upragnionych przeprowadzek do Waszych nowych gniazdek.

Szczęśliwego Nowego Roku!!!

Jak w ciepłe, letnie dni pracowałem w ogródku, głównie przy rozplantowywaniu ziemi, to myślałem sobie, że bardzo chętnie zrobiłbym coś innego, na przykład kafelki w łazience. Teraz, gdy już łazienkę kafelkuję, to myślę sobie, że niezła mordęga z tymi kafelkami a na ogródku było tak fajnie... Ciężko człowiekowi dogodzić.

Ale gdy patrzę na efekty pracy to robi mi się jakoś lepiej na duszy, mija gdzieś zmęczenie i znużenie, bądź co bądź, prace glazurnicze do szczególnie emocjonujących nie należą. Nie licząc ostatniego rzędu, który, zgodnie z zasadami będzie klejony dopiero po ułożeniu podłogi, to gotowe oprócz strefy prysznica i 70% strefy WC, gotowa jest ściana pod skosem dachu i ściana z drzwiami. Ta ostatnia wymagała większego zaangażowania, ponieważ musiałem zrobić przeróbkę elektryki i po godzinie kucia wmurowałem nową puszkę i przeciągnąłem kable pod dwupunktowe oświetlenie nad lustrem, o którym nikt jakoś prędzej nie pomyślał.

Jeszcze kilka docinków przy samej połaci i chyba zacznę kończyć strefę WC. Cóż z tego, że w łazience budowlany bałagan, jak powieszę kibelek, to przynajmniej z tej części pomieszczenia będzie można korzystać. No więc postanowione...

Udeptywałem podłogę łazienki wzdłuż ścian i po przekątnych, myśląc, kombinując i zastanawiając się od którego miejsca zacząć kafelkowanie, żeby później nie było problemu ze zgodnością układów kafelek na sąsiadujących ze sobą ścianach. Skończona strefa kabiny prysznicowej i rozpoczęta strefa WC będą stanowiły odrębne części łazienkowej układanki, ale cała reszta musi się zgrać. Postanowiłem za linię bazową obrać styk ścianki kolankowej ze skosem zabudowanej połaci dachowej.

Przy obecnych klejach do glazury układanie kafelek z góry na dół nie stanowi żadnego problemu. Tak więc ułożyłem dwa rzędy kafelek rozpoczynając od wybranej linii bazowej, a między rzędy wkleiłem dekory z przerobionej mozaiki. Więcej o tym pisałem w poprzednim wpisie. Uzyskany efekt bardzo mnie zadowala. Myślę sobie, że do tworzenia takich pseudodekorów będzie nadawać się każdy rodzaj mozaiki, czy takiej listwowej jak u mnie, czy ze szklanych kwadracików, czy z lusterek, czy z czegokolwiek innego. Oszczędności poczynione tą drogę są warte zauważenia.

Myślałem, że pójdzie trochę szybciej, ale czasu jakoś nie starcza. A teraz w okresie przedświątecznej gorączki to w ogóle jest jakaś masakra!

Ostatnie drzwi wewnętrzne, numer 11, zostały zamontowane we właściwym miejscu, tzn. w górnej łazience. Doszedłem już chyba do pewnej wprawy w osadzaniu futryn w murze, bo po skończonej pracy i sprawdzeniu poprawności działania i dolegania skrzydła drzwi do futryny zorientowałem się, że nie użyłem do montażu poziomicy. A może zachowałem się jak partacz, który robotę zrobił na oko... no ale drzwi działają bezbłędnie, no i ze sterty materiałów budowlanych, które czekają na swoją kolej, zniknęły kolejne trzy paczki - ościeżnica, skrzydło drzwiowe i maskownica.

W samej łazience po wykafelkowaniu strefy prysznica, przyszła kolej na wuceta. Najpierw zająłem się zamaskowaniem wnęki w której biegnie rura CO do zbiornika wyrónawczego na poddasze nieużytkowe pod samą kalenicę oraz rura kanalizacyjna do odpowietrznika na dachu. Parę profili aluminiowych i zielona płyta g-k załatwiają sprawę.

W następnej kolejności zająłem się zabudową stelaża WC. Ponownie profile i podwójna warstwa płyt g-k tworzą bazę do dalszej pracy. Tutaj dodatkowo użyta została taśma hydroizolacyjna i folia w płynie.

 Ponieważ w wielu miejscach budowy starałem się wykorzystać materiały tanie, co nie znaczy, że jakoś topornie się prezentujące, dlatego też idąc tym tropem zakupiłem na ściany górnej łazienki białą matową glazurę firmy Ceramika Color w formacie 20x25 cm. Glazura jest tania, elegancko się prezentuje i jest łatwa w obróbce. Żeby nieco urozmaicić białe ściany pomyślałem o dekorach w formie ozdobnych listew w kolorze imitującym drewno, ponieważ nawiązywałoby to do panelowego gresu na ścianach w strefie kabiny prysznicowej i do podłogi. Ci co szukali albo kupowali dekory wiedzą jak wysokie kwoty trzeba zapłacić za te niewielkie kawałki ceramiki czy gresu. Znalazłem jednak inną metodę na dekory. Wpadłem na pomysł wykorzystania w tym celu beżowej mozaiki Scandinavia Stargres 31x62 cm, gdzie po rozdzieleniu poszczególnych 16 części otrzymujemy 9,5 mb listwy dekoracyjnej w cenie zaledwie 31,94 zł (kupione w Castoramie w listopadzie).

Tak to się prezentuje na częściowo zabudowanym stelażu WC.

Jako, że ostatnio rozrobiłem trochę zbyt dużo kleju, to jego resztę wykorzystałem przyklejając kilka płytek nad drzwiami.

Kończę ten wpis, bo przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia zaczynają dominować w naszych domostwach. Biegnę na dół pozbawić życia parę karpi, a potem może uda mi się przykleić kilka kafelek.