wpisy na blogu

3 listopada 2016 r.

Muszę przyznać, że ten nasz domek zupełnie mnie pochłonął. Spędzam w nim długie godziny przy pracach budowlanych, a ciągle mi mało. Czy to na tym polega domatorstwo? Chyba jednak nie. Faza domatorstwa jest dopiero przede mną - to radość spoglądania w telewizor z perspektywy wygodnego fotela, to lampka wina przy kominku, to czytanie książki z kubkiem aromatycznej kawy gdzieś pod kołdrą w sypialni, to oglądanie gwiazd nocą na tarasie, to kopanie piłki z synem na trawie w ogródku, to przytulenie żony w podzięce za wspólne życie, tu w Familiarisie.

A teraz... teraz to ciągnie mnie tu, bo ilość serca, energii i czasu jaki poświęciłem naszemu nowemu domkowi jest ogromna. Zwyczajnie zżyłem się z tym budynkiem i jego otoczeniem. Stał się on bardzo ważną częścią mojego życia i z każdym dniem ta zależność pogłębia się. Żywię głęboką nadzieję, że Familiaris odwdzięczy nam te wszystkie uczucia...

Co się dzieje przy domu? Trzy z pięciu rynien zostały połączone z rurą drenarską, która z kolei została owinięta geowłókniną, ułożona w warstwie żwiru i zasypana. Teraz czekamy na chrzest bojowy w postaci solidnych opadów deszczu, które zweryfikują naszą ciężką robotę na dwie łopaty i taczkę.

Nastały chłodne dni. Nie są to jeszcze mrozy, ale wewnątrz domu jest zaledwie 10 stopni. Postanowiliśmy więc odpalić nasz kominek. Ustawiliśmy wokół kominka kilka płyt krzemianowo-wapiennych, z których w późniejszym czasie wykonam obudowę wkładu kominkowego, do środka włożyłem kilka szczap i podłożyłem ogień. Ale czad!!! Oczywiście w przenośni, bo o żadnym prawdziwym czadzie nie mogło być mowy. Nic się nie dymi, nic się nie kopci, wszystko jest szczelne, płomienie pięknie pełzają po drewnie, robi się ciepełko, a ten nastrój...

Zabrałem się za ocieplanie dachu na strychu nad garażem. Przy tym spędzę moje najbliższe dni.

26 października 2016 r.

Zapomniałem już, ile miejsca mamy na schodach. No nie ma tego jakoś rewelacyjnie dużo, ale przez ostatnie dni widok był znacznie zawężony przez rozstawione rusztowanie. Po zainstalowaniu na ścianie kinkietów rozebrałem konstrukcję małpiego gaju, który dawał mi "rozrywkę" przez ostatnie dni. Zrobiło się jasno i przestronnie, kinkiety nadają temu miejscu elegancji a ja z efektów mojej pracy czuję się zwyczajnie dumny.

Na piętrze dokończyłem pracę przy schodach strychowych, montując ozdobne listwy maskujące wokół otworu schodowego. Namęczyłem się z tym okrutnie, bo listwy owe wykazały perfidną złośliwość i nie chciały ulokować się w przewidzianych dla nich miejscach. Po wielu próbach na szczęście udało się maskownice założyć i widok schodów wiele zyskał.

Zająłem się też łącznikami oświetlenia przy kominku, które elektryk przewidział jako poziomy układ w trzyelementowej ramce. Problem w tym, że przyszła obudowa kominka nałoży się na ostatni łącznik i będzie klops. W związku z tym pzrearanżowałem układ puszek pod łączniki na pionowy i podłączyłem pajęczynę 24 przewodów w sprawne, działające obwody elektryczne. Co do kominka to zamówiłem płyty krzemianowo-wapniowe, z których będę tworzył obudowę oraz elementy dodatkowe w postaci kratek i luftów w stosownych wymiarach. Obudową zajmę się już wkrótce.

Na zewnątrz wraz z żoneczką kontynuowaliśmy prace przy odprowadzeniu wody z rynien. Dzisiaj niemal skończyliśmy pierwszą z pięciu, niemal, bo wieczór nadszedł jakoś tak momentalnie, a oświetlenia na zewnątrz jeszcze nie mamy. Do przygotowanego wcześniej wykopu włożyliśmy zestaw składający się z rury drenażowej perforowanej (kilkanaście metrów) połączonej z rynną przez buta z koszyczkiem (w którym będą zatrzymywać się większe nieczystości spływające z rynny np. liście), kolanko elastyczne i dwumetrowy odcinek rury drenażowej bez otworów (po to, aby oddalić rozsączanie wody deszczowej od fundamentów. Perforowana rura drenarska została owinięta w geowłókninę tak, aby nie zamulały się drobne otwory na jej powierzchni służące do odprowadzania deszczówki, a następnie całość ułożyliśmy na dnie wykopu. Wszystko to zostało przysypane żwirem, potem piaskiem, a następnie ziemią uzyskaną z robienia wykopów.

Poczyniliśmy też działania zmierzające do wykonania robót brukarskich, chodzi o wykonanie tarasu, schodów zewnętrznych i zjazdu z drogi na działkę. Ten ostatni stanowi spory problem, bo musi być na niego zatwierdzony projekt (mamy taki, zrobiony równolegle z projektem budynku), musi być zarejestrowany Dziennik budowy, należy zatrudnić kierownika budowy z uprawnieniami do kierowania pracami drogowymi, trzeba zgłosić rozpoczęcie robót w Nadzorze Budowlanym, ustalić termin i opłacić należność za zajęcie pasa drogowego, no i, co chyba jest najważniejsze, zatrudnić firmę, która podejmie się zbudowania takiego zjazdu. Sama praca musi być poprzedzona wytyczeniem zjazdu przez geodetę. Jest tego mnóstwo, ale wszystko udało się załatwić. Termin wykonania zjazdu - 8 listopada.

22 października 2016 r.

Powoli kończę skoki na rusztowaniu. Po wczorajszym trzecim dniu spoinowania, tym razem tzw. gładzią finiszową, dzisiaj wyszlifowałem przy pomocy gąbki ściernej wszelkie nierówności i nadmiernie nałożoną gładź. Obciąłem wystającą spod zaspoinowanych płyt g-k taśmę poślizgową i wszystko pomalowałem białą farbą emulsyjną. I wiecie co? Choć widać pewne mankamenty i drobne niedociągnięcia, to jestem ze swojej pracy niezmiernie zadowolony. Wydaje mi się, że jak na kompletną amatorszczyznę to efekt mojej pracy jest bardzo przyzwoity.

Rusztowanie pozostanie jeszcze do poniedziałku lub wtorku, aby dokonać poprawek malarskich w miejscach, które ewentualnie ukażą się po całkowitym wyschnięciu farby. Zainstalować będę też musiał kinkiety oświetlające schody, dla których miejsce montażu też już przygotowałem (odpowiednio docięte przewody i otwory pod kołki mocujące).

Przed domem pojawiły się cztery 10-tonowe kupki ziemi, którą za czas jakiś użyjemy do zniwelowania, przynajmniej częściowo, powierzchni działki, oraz jeszcze jedna kupka - 10 ton żwiru.

Słoneczne popołudnie sprzyjało dzisiaj pracy na zewnątrz, tym razem w duecie z żoneczką. Powiększyłem odrobinę wykopy robione kilkanaście dni temu, potem na ich dno wsypaliśmy kilkucentymetrową warstwę piasku, a na nią następną warstwę, tym razem żwiru. W następnych dniach w wykopie umieścimy rurę drenażową, zasypiemy następną warstwą żwiru a potem ziemią i... będziemy czekać na pierwszy porządny deszcz, który zweryfikuje naszą pracę :)

18 października 2016 r.

Spoinowania dzień drugi...

17 październik 2016 r.

Spoinowanie dzień pierwszy...