wpisy na blogu

23 grudnia 2016 r.

Mieliśmy mieszkać od września, potem termin przesunęliśmy na święta, ale niestety nie będą to jeszcze te święta. Powoli jednak posuwamy się z robotą do przodu.

Gabinecik na parterze jest już praktycznie gotowy. Zamontowane jakiś czas temu drzwi, a właściwie ościeżnice wykończyłem gładzią i przykleiłem listwy maskujące. Na położonych panelach przymocowałem listwy cokołowe a żoneczka dokonała poprawek malarskich. Przymocowałem kasetę z taśmą opuszczającą rolety zewnętrzne i właściwie pozostało jedynie kupić i powiesić lampę.

Podczas gdy pani domu fugowała kafelki w salonie i przedpokoju, ja wykończyłem obudowę kominka. Dolną połowę zrobiłem z wykorzystaniem ozdobnego kamienia betonowego. Połowa górna to przyklejone płyty gipsowo-kartonowe, na które po ich zaspoinowaniu, położyłem gładź. W odpowiednich miejscach wmontowałem lufty i kratki wentylacyjne, styk kamienia i gładzi wykończyłem krawędziakiem pomalowanym lakierobejcą i... dokonaliśmy próby kominka. Działa świetnie a z górnego luftu wypływa wyraźny strumień gorącego powietrza.

Z innych drobiazgów to zamontowałem drzwi między kotłownią i garażem, dokończyłem foliowanie poddasza w sypialni, przykręciłem kilka gniazdek elektrycznych i zrobiliśmy... pierwsze generalne porządki. Plac budowy stał się nagle bardzo przytulny i zwyczajnie nie chce się z domku wychodzić, tym bardziej, że na zewnątrz temperatura w dzień oscyluje w okolicach zera, a w środku jest przyjemne ciepełko.

Jutro Wigilia. Niech Boża Dziecina wlewa w nas nadzieję na dobrą przyszłość, również tą związaną z budową naszych domów, czego nam i wszystkim czytającym te słowa życzę. Wesołych Świąt!!!

7 grudnia 2016 r.

Z pracy na budowę, z budowy do pracy... Chociaż niesamowicie mnie ciągnie do Familiarisa, to chyba powoli zaczynam odczuwać nieustanną pracę na budowie, praktycznie w każdej wolnej chwili. Chyba przydałby się jakiś jeden wolny dzień, spędzony rozmyślnie na kompletnym nieróbstwie.

Za oknami zrobiło się zimowo, śnieg, w nocy -5⁰C a w dzień 0 albo aż +1⁰C. W budującej się po drugiej stronie drogi parterówce pojawili się dekarze i siedząc na zmrożonym dachu rozgrzewają się podając sobie dziesiątki dachówek. A w naszym domku cieplutko, bo uruchomiłem kotłownię. W pierwszych kilka dni przeraziło mnie zużycie pelletu - w tym tempie to tona wystarczy na tydzień. Zapytany jednak o tę kwestię "wujek" Google wyświetlił jednak kilka informacji, z których wynika, że nowy dom musi na początek pochłonąć znaczne ilości opału aby, po pierwsze, odparować całą pozostałą w murach i podłogach wilgoć technologiczną z betonów, zapraw, klejów itd., po drugie, aby rozgrzać wyziębione mury i podłogi. No i dzisiaj w domu zrobiło się bardzo ciepło a kocioł zaczął sprawiać wrażenie, że się uspokoił. Mam taką nadzieję...

Co nowego we wnętrzach? Wprawiłem trzy sztuki drzwi - w pokoiku na parterze, między salonem i wiatrołapem oraz między wiatrołapem i kotłownią.

Na pięterku zrobiłem zabudowę g-k (bez spoinowania) okien połaciowych w łazience i dwóch pokojach.

Obudowa kominka doczekała się swojej kolei. Używając krzemianowo-wapniowych płyt stworzyłem konstrukcję obudowy, która teraz będzie wykańczana.

W planach na najbliższą przyszłość jest łazienka na dole. W końcu trzeba zamienić wiaderko na komfortową porcelanę :)

17 listopada 2016 r.

Ciężko mi się skupić na pisaniu bo poprzez słuchawki do moich uszu wpuszczam dźwięki najnowszej płyty Metalliki "Hardwired... To Self-Destruct", której premiera będzie za trzy godziny, ale w sieci, jak zwykle :) można już całość odsłuchać. Muzyka na tej płycie jest GENIALNA!!!!!!

Brukarze skończyli robotę. Mamy zrobiony z kostki betonowej zjazd z drogi, taras i całe wejście do budynku, a także utwardzony plac przed garażem i ścieżkę do drzwi wejściowych. Ponieważ budynek z zewnątrz jest gotowy i zrobione są wszystkie przyłącza (woda, kanalizacja i prąd) to mogę wyskrobać z dna skarbonki "tysiaka" i zatrudnić geodetę do zrobienia inwentaryzacji końcowej.

Korzystając z okazji, że brukarze mieli koparkę, rozplantowane zostały wszystkie kupki ziemi. Poziom działki się podniósł i wyrównał, a góra humusu, która od lipca zeszłego roku stacjonowała w rogu działki, przestała istnieć.

Wczoraj położyłem pierwsze panele na podłodze w pokoju na parterze. Prezentują się bardzo elegancko.

Dzisiaj na budowie pojawili się pomocnicy w postaci mojego przyszłego zięcia wraz ze swoim ojcem, i wspólnie obudowaliśmy płytami g-k poddasze w dwóch pokojach. To co sam robiłbym przez ładnych kilka dni, zajęło naszej trójce kilka godzin. Do zrobienia zostało tam jeszcze obudowanie okien połaciowych.

Zostałem poproszony o kilka zdjęć kominka, aby pokazać ilość miejsca jaka zostaje w przejściu między nim a innymi elementami budynku. Odległość między nieobudowanym wkładem kominkowym a słupem przy schodach wynosi dokładnie 106 cm, i nie sprawia nam kłopotów, nie jest jakaś niewygodna. Wiadomo, w wielkich salonach te odległości są zupełnie inne, ale wydaje się, że w naszym przypadku jest też całkiem dobrze.

Wracam do Metalliki. Mam wypieki na twarzy i czuję taką samą radość ze słuchania tej kapeli, jak 33 lata temu, gdy pierwszy raz usłyszałem ich pierwszy album "Kill'em All". GENIALNE!!!!

11 listopada 2016 r.

Zimno.

Przyjeżdżam rano, termometr pokazuje -2 stopnie na zewnątrz, a w środku budynku 6, w porywach 7 stopni. Natychmiast łapię się za jakąś robotę, bo w bezruchu człowiek momentalnie zaczyna się trząść jak przysłowiowa galareta.

Dach nad garażem jest już praktycznie ocieplony. Pozostały jakieś niewielkie szpary, które trzeba uzupełnić wełną i zrobić zabudowę okna w połaci dachowej. Wydawało mi się, że zabraknie wełny mineralnej, rolki której gwałtownie topniały, ale okazało się, że ilość wełny została obliczona niemal po aptekarsku - z początkowych 68 rolek pozostał 1,5 metrowy pas.

Przez trzy dni pracowali na placu brukarze. Czterech pracowników plus operator koparko-ładowarki mieli do wykonania kilka zadań. Przede wszystkim do zrobienia był zjazd z drogi na posesję. Zadanie, choć z pozoru dość proste i oczywiste, to wymagało wykonania wielu czynności poza placem budowy. W ruch poszedł projekt zjazdu zrobiony równolegle z projektem Familiarisa, wynająłem panią kierownik budowy z uprawnieniami do prowadzenia robót drogowych, zarejestrowany uprzednio w Urzędzie Miasta i odpowiednio wypełniony dziennik budowy wraz ze zgłoszeniem rozpoczęcia robót został złożony w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego. Po sprawdzeniu wszystkich danych i wobec braku sprzeciwu ze strony PINB mogliśmy wykonywać następne działania. Teraz szybko do geodety zlecić wytyczenie zjazdu w terenie i na koniec Wydział Infrastruktury Urzędu Miasta celem ustalenia terminu i opłacenia zajęcia pasa drogowego.

Uff! W końcu przekazuję pałeczkę wykonawcy. W dniu wyznaczonym przyjechał sprzęt i kilka wywrotek różnego kruszywa: tłuczeń, kliniec i piasek. Panowie rozpoczęli prace w różnych miejscach naraz, i muszę powiedzieć, że początkowo wyglądało to bardzo chaotycznie. Po krótkim jednak czasie okazało się, że ten pozorny brak porządku jest bardzo uporządkowanym działaniem ekipy, w której każdy wiedział co robić i co do niego należy. Równocześnie rozpoczęły się prace przy zjeździe z drogi, przy podjeździe do garażu i placu przed nim, przy schodach wejściowych do budynku, przy tarasie oraz przy rozplantowaniu zgromadzonej wcześniej ziemi.

Po trzech dniach pracy gotowy jest zjazd z drogi i taras, przygotowane pod brukowanie są schody wejściowe, częściowo zrobiona jest niwelacja terenu i plac przed garażem.

Kolejny raz miałem szczęście do zatrudnionej firmy. Panowie prezentują wybitną dokładność i precyzję w wykonywanych pracach ziemno-brukarskich, a przy tym są grupą bardzo wesołych facetów, przy których można się solidnie pośmiać. Jestem z ich pracy bardzo zadowolony.

Prace firma zakończy w poniedziałek, a na tarasie... na tarasie można już wypić kawę, tak jak to wymarzyliśmy sobie wiele miesięcy temu.

Aha, jeszcze jedno. Zaprosiłem mistrza kominiarskiego, który dokonał oględzin kominów i układu wentylacyjnego budynku. Oględziny zakończyły się wynikiem pozytywnym, co kominiarz potwierdził wydając mi protokół odbioru przewodów kominowych. Jest to jeden z dokumentów potrzebnych do zgłoszenia zakończenia budowy.

3 listopada 2016 r.

Muszę przyznać, że ten nasz domek zupełnie mnie pochłonął. Spędzam w nim długie godziny przy pracach budowlanych, a ciągle mi mało. Czy to na tym polega domatorstwo? Chyba jednak nie. Faza domatorstwa jest dopiero przede mną - to radość spoglądania w telewizor z perspektywy wygodnego fotela, to lampka wina przy kominku, to czytanie książki z kubkiem aromatycznej kawy gdzieś pod kołdrą w sypialni, to oglądanie gwiazd nocą na tarasie, to kopanie piłki z synem na trawie w ogródku, to przytulenie żony w podzięce za wspólne życie, tu w Familiarisie.

A teraz... teraz to ciągnie mnie tu, bo ilość serca, energii i czasu jaki poświęciłem naszemu nowemu domkowi jest ogromna. Zwyczajnie zżyłem się z tym budynkiem i jego otoczeniem. Stał się on bardzo ważną częścią mojego życia i z każdym dniem ta zależność pogłębia się. Żywię głęboką nadzieję, że Familiaris odwdzięczy nam te wszystkie uczucia...

Co się dzieje przy domu? Trzy z pięciu rynien zostały połączone z rurą drenarską, która z kolei została owinięta geowłókniną, ułożona w warstwie żwiru i zasypana. Teraz czekamy na chrzest bojowy w postaci solidnych opadów deszczu, które zweryfikują naszą ciężką robotę na dwie łopaty i taczkę.

Nastały chłodne dni. Nie są to jeszcze mrozy, ale wewnątrz domu jest zaledwie 10 stopni. Postanowiliśmy więc odpalić nasz kominek. Ustawiliśmy wokół kominka kilka płyt krzemianowo-wapiennych, z których w późniejszym czasie wykonam obudowę wkładu kominkowego, do środka włożyłem kilka szczap i podłożyłem ogień. Ale czad!!! Oczywiście w przenośni, bo o żadnym prawdziwym czadzie nie mogło być mowy. Nic się nie dymi, nic się nie kopci, wszystko jest szczelne, płomienie pięknie pełzają po drewnie, robi się ciepełko, a ten nastrój...

Zabrałem się za ocieplanie dachu na strychu nad garażem. Przy tym spędzę moje najbliższe dni.