wpisy na blogu

Jak w ciepłe, letnie dni pracowałem w ogródku, głównie przy rozplantowywaniu ziemi, to myślałem sobie, że bardzo chętnie zrobiłbym coś innego, na przykład kafelki w łazience. Teraz, gdy już łazienkę kafelkuję, to myślę sobie, że niezła mordęga z tymi kafelkami a na ogródku było tak fajnie... Ciężko człowiekowi dogodzić.

Ale gdy patrzę na efekty pracy to robi mi się jakoś lepiej na duszy, mija gdzieś zmęczenie i znużenie, bądź co bądź, prace glazurnicze do szczególnie emocjonujących nie należą. Nie licząc ostatniego rzędu, który, zgodnie z zasadami będzie klejony dopiero po ułożeniu podłogi, to gotowe oprócz strefy prysznica i 70% strefy WC, gotowa jest ściana pod skosem dachu i ściana z drzwiami. Ta ostatnia wymagała większego zaangażowania, ponieważ musiałem zrobić przeróbkę elektryki i po godzinie kucia wmurowałem nową puszkę i przeciągnąłem kable pod dwupunktowe oświetlenie nad lustrem, o którym nikt jakoś prędzej nie pomyślał.

Jeszcze kilka docinków przy samej połaci i chyba zacznę kończyć strefę WC. Cóż z tego, że w łazience budowlany bałagan, jak powieszę kibelek, to przynajmniej z tej części pomieszczenia będzie można korzystać. No więc postanowione...

Udeptywałem podłogę łazienki wzdłuż ścian i po przekątnych, myśląc, kombinując i zastanawiając się od którego miejsca zacząć kafelkowanie, żeby później nie było problemu ze zgodnością układów kafelek na sąsiadujących ze sobą ścianach. Skończona strefa kabiny prysznicowej i rozpoczęta strefa WC będą stanowiły odrębne części łazienkowej układanki, ale cała reszta musi się zgrać. Postanowiłem za linię bazową obrać styk ścianki kolankowej ze skosem zabudowanej połaci dachowej.

Przy obecnych klejach do glazury układanie kafelek z góry na dół nie stanowi żadnego problemu. Tak więc ułożyłem dwa rzędy kafelek rozpoczynając od wybranej linii bazowej, a między rzędy wkleiłem dekory z przerobionej mozaiki. Więcej o tym pisałem w poprzednim wpisie. Uzyskany efekt bardzo mnie zadowala. Myślę sobie, że do tworzenia takich pseudodekorów będzie nadawać się każdy rodzaj mozaiki, czy takiej listwowej jak u mnie, czy ze szklanych kwadracików, czy z lusterek, czy z czegokolwiek innego. Oszczędności poczynione tą drogę są warte zauważenia.

Myślałem, że pójdzie trochę szybciej, ale czasu jakoś nie starcza. A teraz w okresie przedświątecznej gorączki to w ogóle jest jakaś masakra!

Ostatnie drzwi wewnętrzne, numer 11, zostały zamontowane we właściwym miejscu, tzn. w górnej łazience. Doszedłem już chyba do pewnej wprawy w osadzaniu futryn w murze, bo po skończonej pracy i sprawdzeniu poprawności działania i dolegania skrzydła drzwi do futryny zorientowałem się, że nie użyłem do montażu poziomicy. A może zachowałem się jak partacz, który robotę zrobił na oko... no ale drzwi działają bezbłędnie, no i ze sterty materiałów budowlanych, które czekają na swoją kolej, zniknęły kolejne trzy paczki - ościeżnica, skrzydło drzwiowe i maskownica.

W samej łazience po wykafelkowaniu strefy prysznica, przyszła kolej na wuceta. Najpierw zająłem się zamaskowaniem wnęki w której biegnie rura CO do zbiornika wyrónawczego na poddasze nieużytkowe pod samą kalenicę oraz rura kanalizacyjna do odpowietrznika na dachu. Parę profili aluminiowych i zielona płyta g-k załatwiają sprawę.

W następnej kolejności zająłem się zabudową stelaża WC. Ponownie profile i podwójna warstwa płyt g-k tworzą bazę do dalszej pracy. Tutaj dodatkowo użyta została taśma hydroizolacyjna i folia w płynie.

 Ponieważ w wielu miejscach budowy starałem się wykorzystać materiały tanie, co nie znaczy, że jakoś topornie się prezentujące, dlatego też idąc tym tropem zakupiłem na ściany górnej łazienki białą matową glazurę firmy Ceramika Color w formacie 20x25 cm. Glazura jest tania, elegancko się prezentuje i jest łatwa w obróbce. Żeby nieco urozmaicić białe ściany pomyślałem o dekorach w formie ozdobnych listew w kolorze imitującym drewno, ponieważ nawiązywałoby to do panelowego gresu na ścianach w strefie kabiny prysznicowej i do podłogi. Ci co szukali albo kupowali dekory wiedzą jak wysokie kwoty trzeba zapłacić za te niewielkie kawałki ceramiki czy gresu. Znalazłem jednak inną metodę na dekory. Wpadłem na pomysł wykorzystania w tym celu beżowej mozaiki Scandinavia Stargres 31x62 cm, gdzie po rozdzieleniu poszczególnych 16 części otrzymujemy 9,5 mb listwy dekoracyjnej w cenie zaledwie 31,94 zł (kupione w Castoramie w listopadzie).

Tak to się prezentuje na częściowo zabudowanym stelażu WC.

Jako, że ostatnio rozrobiłem trochę zbyt dużo kleju, to jego resztę wykorzystałem przyklejając kilka płytek nad drzwiami.

Kończę ten wpis, bo przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia zaczynają dominować w naszych domostwach. Biegnę na dół pozbawić życia parę karpi, a potem może uda mi się przykleić kilka kafelek.

Wracam do gry...

Zakończyłem kafelkowanie łazienki w  mieszkaniu córki. Po nierównej walce z blokowymi krzywiznami, z  nieukrywaną przyjemnością wróciłem do pracy w naszym ukochanym  Familiarisku.

W pierwszej kolejności zamontowałem nad  bramą garażową naświetlacz, bo pora roku jest taka, że szybko robi się  ciemno. A ciemności końca listopada są jakieś takie sporo  intensywniejsze od np. mroków sierpniowych. No ale jak tak przez chwilę  się zastanowić, i do tego zastanowienia użyć nosa, to zmysł powonienia  wyjaśni nam, że ta ciemna ciemność to nic innego, tylko nasz dobry  znajomy - smog. Pobliski czujnik mierzący jakość powietrza, a którego  wskazania można monitorować przez aplikację na smartfonie, pokazuje, że  stan powietrza jest dostateczny. Pyły PM10 przekraczają normę o 208%, a  PM2,5 o 292%. Wczytuję odczyty dla czujnika umieszczonego na żywieckim  rynku i odczytuję przekroczenia norm odpowiednio o 250 i 400%. No to w  "czystych" górach mają trochę gorzej. Ale i tak nie jest źle, bo były  już tej jesieni dni z normą przekroczoną o 1000%, powietrze wtedy jest  tak gęste, że można je kroić nożem. Przyglądam się wtedy ze zdumieniem  wielu biegaczom, którzy wyszli zażyć trochę zdrowia na "świeżym"  powietrzu... bieganie w takich warunkach to samobójstwo. A że nastała  moda na bieganie, to i tych co zabijają własne płuca nie brakuje.

No  ale wracając do naświetlacza... wybrałem model ledowy firmy Volten o  mocy 20W i wyposażony w czujnik ruchu. Strumień zimnego światła o  wartości 1000 lumenów świetnie rozjaśnia podjazd.

W górnej łazience przykleiłem trochę kafelek i, nie licząc jednej  kafelki przy podłodze to strefa prysznica jest zrobiona. Ciąg dalszy  "glazurzenia" już wkrótce.

Troszkę popchnąłem temat górnej łazienki. Na ścianę w strefie kabiny prysznicowej poszedł gres  Artens Yena Bianco 600x175x8 mm z turkusowym pasem zrobionym z glazury Artens Indigo 250x360x7 mm. Oto wynik pracy przez dwa popołudnia.