wpisy na blogu

Musiałem się zmobilizować, przecież te nasze schody trzeba kiedyś doprowadzić do porządku. Nie wiedzieć czemu, ale chyba pierwszy raz z takimi oporami coś w naszym domku robiłem. No ale resztki budowlanej samodyscypliny zadziałały tak jak należy i są gotowe. One. Schody.

Najpierw gładź. Nałożona kilkoma warstwami z wykorzystaniem aluminiowych kątowników i taśmy fizelinowej. Potem szlifowanie i dwukrotne malowanie na biało. Potem... i tu pojawił się kompletny brak koncepcji, jak wykończyć schody, żeby było atrakcyjnie dla oka, funkcjonalnie i tanio. Milion pomysłów na minutę - może malowanie detali kontrastowym kolorem, może bejcowane listwy drewniane, a może cokołowe listwy PVC. Szukając jakiejś inspiracji przechadzam się po budynku zaglądając we wszystkie kąty. Na strychu prawie potknąłem się o trzy paczki ozdobnego kamienia betonowego, który pozostał po robieniu obudowy kominka. Po chwili zastanowienia... czemu by nie... Przy pomocy szlifierki kątowej docinam poszczególne elementy, przymierzam i docinam, przymierzam i docinam, wycięte elementy przyklejam do ściany, robota niemal modelarska. Jeszcze tylko montaż LEDowych lampek schodowych i pstryk! włączam przed chwilą zainstalowane oświetlenie schodów. Wyszło świetnie, dumnie spoglądam na swoją pracę, ale najważniejsze, że podoba się głównemu recenzentowi - mojej żonce.

Od wczoraj jesteśmy zameldowani na pobyt stały w naszym Familiarisie i ponownie zaczynają się wydatki z tym związane: nowe prawo jazdy - 100 zł (ja i żonka to będzie 200), przerejestrowanie samochodu - 150 zł (u nas razy dwa to będzie 300), trzeba załatwić wywóz śmieci i ubezpieczyć dom już nie jako plac budowy, ale jako budynek mieszkalny. Szczęśliwie cała nasza trójka ma już wymienione dowody osobiste, co zmniejsza wydatki o sporą kwotę. Złożyłem też w Urzędzie Miasta deklarację na podatek od nieruchomości, ale okazuje się, że będzie on liczony dopiero od 1 stycznia przyszłego roku, a więc ku naszemu wielkiemu zadowoleniu mamy takie małe wakacje podatkowe. Przed nami też zgłoszenie zmiany adresu zamieszkania w milionie różnych miejsc, od zakładów pracy, w których jesteśmy zatrudnieni, przez różne banki, dostawców mediów, operatorów sieci komórkowych i dziesiątkach różnych innych instytucji (Urząd Skarbowy, ZUS, NFZ itp) po kancelarię parafialną. Będzie z tym wszystkim bardzo dużo biegania...

To dla nas wielki dzień!!!

To, co kilka lat temu było mrzonką, jakimiś przebłyskami bliżej nie sprecyzowanych pomysłów, stało się faktem. Po 722 dniach od chwili wbicia w grunt przysłowiowej "pierwszej łopaty", po 14 dniach od złożenia w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego zgłoszenia o zakończeniu budowy i przy jego tzw. "milczącej zgodzie", możemy całemu światu ogłosić, że BUDOWA FAMILIARISA ZOSTAŁA ZAKOŃCZONA.

Z przejęciem zdjąłem z ogrodzenia Tablicę Informacyjną, która towarzyszyła naszej budowlanej przygodzie od dwóch lat. I co teraz? To już koniec? Nie, nie... Pracy zostało tu jeszcze bardzo dużo, ale już nie będę mówił, że jadę popracować na budowę, tylko że urządzam dom. Postaram się też od czasu do czasu wrzucić jakieś wieści z naszej budowy... egh! Przepraszam, to taka siła przyzwyczajeń. Postaram się wrzucić czasami wieści z urządzania naszego domu, a może podzielę się jakimiś przemyśleniami, których w moich wpisach było całkiem sporo.

Mówi się, że prawdziwy mężczyzna musi wybudować dom, spłodzić syna i posadzić drzewo. Dom jest, syn jest a i drzewka już w ogrodzie posadziłem. Czy w związku z tym czuję się spełniony? Znajomy powiedział mi, że jak już spełnię wszystkie te trzy warunki, to muszę znów zacząć od początku, no ale... domkiem mamy nadzieję cieszyć się przez długie, długie lata i na inny dom pewno nam już zabraknie czasu... dzieci mamy wspaniałe, córkę i syna, i to wystarczy, zresztą nasz wiek już nie na pieluchy i ząbkowanie, poczekamy na wnuki... A drzewa, tu z pewnością nie powiedziałem ostatniego słowa, bo urządzanie otoczenia domu dopiero przed nami.

Zaczynamy nowy etap naszego życia!

Upadłem na kolana, ale bynajmniej nie pod ciężarem budowy ale by dokończyć kładzenie kostki brukowej wyznaczającej granicę opaski wokół budynku. Jest to pierwszy fragment opaski, bo zrobiłem ją w całości od strony południowo-wschodniej i częściowo od strony północno-wschodniej. Jak na nowicjusza, to jestem z efektu zadowolony. Teraz tylko muszę skombinować jasny żwirek, który wsypię na powstałą opaskę.

W pobliżu naszego Familiarisa pną się mury na kilku budowach, kilka innych jest już zakończonych. Zastanawialiśmy się nad stwierdzeniem, że dobry sąsiad to skarb. To znaczy jaki? Wydaje mi się, że nie chodzi o to, że musi być grzeczny i uprzejmy, chociaż z pewnością to nie zaszkodzi. Myślę, że dobry sąsiad to ktoś, kto zwyczajnie jest życzliwym człowiekiem, nie będzie zbyt wścibski, ale jednak zainteresuje się tym, że ktoś obcy kręci się koło naszego domu, jak trzeba, to pomoże, jak trzeba to zmusi się do kompromisu. Nie musi być dla mnie jak brat czy siostra, ale jeżeli będzie chciał utrzymywać kontakty niemalże przyjacielskie, to czemu by nie.  Część z naszych nowych sąsiadów już znamy, i chociaż są to w większości ludzie sporo od nas młodsi, to utrzymujemy znajomość na poziomie koleżeńskim, część jak na razie pozdrawiamy z daleka podnosząc rękę w geście pozdrowienia, a części nie mieliśmy jeszcze okazji poznać. Ale myślę, że przy odrobinie starań płynących również z naszej strony stworzymy tu kiedyś jakąś mini lokalną społeczność. Na razie jest dobrze.

Zegar odlicza czas do uprawomocnienia się naszego zgłoszenia o zakończeniu budowy. Pozostało 11 dni!!!

Dwa metry kwadratowe najtańszej kostki betonowej i kilkanaście metrów grubej agrowłókniny o szerokości 60 cm - tyle musiałem zakupić, żeby rozpocząć coś, czego jeszcze nie robiłem, proste roboty brukarskie. Tak konkretnie to chcę zrobić szeroką na pół metra opaskę wokół domu, granicę której wyznaczy kostka brukowa, spód to agrowłóknina ułożona na warstwie ziemi wyprofilowanej w delikatny spadek "od domu", i tak powstałą rynienkę wykończę warstwą jasnego żwiru. Może jeszcze kilka solarnych lampek LED imitujących skałki, żeby wieczorem podświetlały elewację. Jak wyjdzie, to się dopiero okaże, ale podejmuję tę kolejną próbę zrobienia czegoś co będzie cieszyć moje oko, oszczędzając przy tym trochę złociszy.

Jakiś czas temu przywiozłem na działkę trochę kamieni z myślą urządzenia skalniaka. Po wysypaniu kilku taczek urodzajnej ziemi, wkopałem w nią te moje skałki, a pomiędzy nie wraz z żonką wkomponowaliśmy roślinki, które, mam nadzieję, doskonale sobie poradzą na tym skrawku działki, który od wschodu po późne popołudnie jest intensywnie ogrzewany przez Słońce. Są tam wrzosy, rozchodniki, rojniki, parę kęp ozdobnej trawy i temu podobne zielsko.

Rozpoczęliśmy finisz, ten oficjalny, proceduralny, bo jak już pisałem, roboty tej takiej budowlanej zostało tu jeszcze na długie miesiące. Dzisiaj z kompletem dokumentów i zgłoszeniem zakończenia budowy zameldowałem się u Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Po sprawdzeniu całości i wyjaśnieniu kilku wątpliwości, dokumenty zostały przyjęte. Teraz, zgodnie z ustawą, musimy poczekać 14 dni na uprawomocnienie się zgłoszenia. Czas start...

Chyba już zapomniałem, jak wygląda budownictwo z epoki komuny. W naszym mieszkaniu znajdującym się w bloku typu szwedzkiego, a które pozostawiamy córce, trzeba zrobić remont. I nie dlatego, że jest w stanie opłakanym, a raczej , że trzeba go odświeżyć, no ale też dlatego, że ma dziewczyna swoją wizję urządzenia wnętrza. Na dobry początek przedpokój i sypialnia. Pracę wykonuje kilka osób - gładzie, malowanie, przeróbki elektryki. Moim zadaniem jest położenie paneli. No to co jest nie tak z tym budownictwem wielorodzinnym sprzed blisko 40 lat?

W naszym Familiarisie każda ściana to idealny pion, każda podłoga to idealny poziom, a każdy róg to idealny kąt prosty. W blokowym mieszkaniu jest dokładnie na odwrót... No i jeszcze te wszystkie złe spojrzenia sąsiadów, którzy mają za złe, że muszą słuchać dźwięków wiertarki, która z wielkim trudem wgryza się w potwornie twardy beton prefabrykowanych ścian. Patrzą tak, jakby zapomnieli, że co jakiś czas i oni zakłócają spokój sąsiadom remontując swoje mieszkania. A że w bloku mieszkań jest trzydzieści kilka, to dźwięk wiertarki słychać na różnych piętrach właściwie przez okrągły rok. A w naszym Familiarisku... cisza, taka leśno-polno-łąkowa, śpiewają ptaki i szumią drzewa pobliskiego lasku, cykają świerszcze, a wieczorem koncertują żaby. I pomyśleć, że jakiś czas temu niewyobrażalną rzeczą było zamieszkać gdzieś, gdzie nie słychać za ścianą jeżdżącej windy, sprzeczki sąsiadów czy owej wiertarki wprawiającej w drżenie zbrojenie ścian i stropów 11-piętrowego budynku. A teraz... za nic na świecie nie zamieniłbym naszego nowego gniazdka pływającego w morzu rumianków.

Z cyklu: biurokracja. Powoli finalizujemy budowę. Złożyłem u architekta, który jest równocześnie kierownikiem budowy, komplet dokumentów potrzebnych do zgłoszenia zakończenia budowy:

• geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza

• protokół odbioru kominów i przewodów wentylacyjnych

• protokół odbioru przyłącza energetycznego

• protokół odbioru przyłącza wodociągowego

• protokół odbioru przyłącza kanalizacyjnego

• protokół odbioru wewnętrznej instalacji elektrycznej

• protokół odbioru instalacji wody, kanalizacji i centralnego ogrzewania

• oryginał projektu budowlanego

Architekt będzie musiał nanieść do projektu poprawki pokazujące zmiany dokonane w stosunku do zatwierdzonego projektu budowlanego. Szczęśliwie nie było ich tak dużo, a te które były, są to zmiany mało istotne, można by rzec kosmetyczne. Dokładając do tego właściwie wypełniony i zakończony Dziennik budowy, oświadczenie kierownika o doprowadzeniu placu budowy do porządku i Zgłoszenie zakończenia robót, będę musiał złożyć te wszystkie dokumenty w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego. Oficjalny koniec budowy jest już bardzo blisko...

Pomimo głosów, które odradzały nam założenie podlicznika wody na cele podlewania ogrodu, zdecydowaliśmy się, na instalację takiego ustrojstwa, a czy to będzie się opłacało, to się okaże w codziennym użytkowaniu. Zgodnie z warunkami technicznymi, które otrzymaliśmy od Wodociągów, zamontowaliśmy w garażu konsolę na podlicznik wyposażoną w odpowiednie zawory i wyprowadziliśmy na elewację ogrodową końcówkę rury z zaworem czerpalnym. Po dokonaniu przez inspektora z miejskich Wodociągów sprawdzenia poprawności wykonania tej części instalacji, zakupiłem i zamontowałem na konsoli licznik wody i zgłosiłem gotowość do jego zaplombowania. Montaż modułu radiowego do zdalnego odczytu stanu licznika i założenie plomb w wykonaniu dwóch pracowników PWiK trwało dosłownie trzy minuty. No to teraz możemy roślinkom robić sztuczny deszcz :)

A jak się ma zielenina? Borówka amerykańska i agrest wydały owoce, pomidorki zakwitły, kiwi wypuszcza piękne liście, rzodkiewka wspaniale się czerwieni, a i iglaki całkiem fajnie sobie radzą. Jest pięknie!!!