wpisy na blogu

15 października 2014 r.

Od dzisiaj nasza działka ma założoną Księgę Wieczystą. Świat poszedł znów o parę centymetrów do przodu i teraz księgi wieczyste można przeglądać przez internet. Wystarczy wejść na stronę uruchomioną przez Ministerstwo Sprawiedliwości http://ekw.ms.gov.pl/ i po wpisaniu poprawnego numeru KW można księgę przestudiować. Samo przeglądanie jest bezpłatne i fakt ten cieszy niezmiernie, bo w kraju, w którym płacić trzeba właściwie za wszystko (a już szczytem jest płacenie za toalety publiczne, miejskie parkingi i wstępy do parków narodowych) to każda taka darmowa inicjatywa jest godna pochwały.

Przejeżdżając dzisiaj koło działki zauważyłem na niej świeże ślady opon. "Wnikliwe śledztwo" doprowadziło mnie do wniosku, że pan architekt nie próżnuje i zgodnie z umową zlecił badanie geotechniczne gruntu. Ślady pochodziły od samochodu, który wjechał na działkę celem dokonania odwiertów.

2 października 2014 r.

Pan projektant dał nam namiar na kilka miejsc, w których powstają Familiarisy. Skorzystaliśmy tylko z jednego - w zupełności nam to wystarczyło, a nawet podwójnie, bo była to realizacja w wariancie zabudowy bliźniaczej, gdzie budynki były połączone garażami. Właścicielka domku była tak miła, że oprowadziła nas po wnętrzu. Budynek był już wewnątrz otynkowany, z ułożonymi instalacjami, w trakcie urządzania kotłowni. Choć to jeszcze ciągle plac budowy, to jednak dał nam pojęcie o układzie i wielkości pomieszczeń, o przestrzeni wewnątrz budynku i o jego funkcjonalności, i to tak namacalnie a nie na rzutach czy nawet wizualizacjach. I co? No i jesteśmy zachwyceni. Ten projekt jest stworzony tak jakby specjalnie dla nas.

Mając na uwadze rzuty kondygnacji i to co zobaczyliśmy w rzeczywistym, stojącym już budynku zdecydowaliśmy jednak o dokonaniu paru zmian w projekcie:

1. PARTER

• w salonie zamieniamy miejscami okno przy kuchni i okno tarasowe z równoczesnym, rzecz jasna, przeniesieniem tarasu,

• ponieważ dom chcemy ogrzewać kotłem na pellety, robimy miejsce na worki z pelletami poszerzając garaż o 1 m,

• w garażu powiększamy wejście na strych i zakładamy tam na stałe schody młynarskie zamiast składanych schodów strychowych,

• poszerzamy przejście między kuchnią i salonem

2. PODDASZE

• likwidujemy wejście z sypialni do większej garderoby i  samą garderobę,

• tę większą garderobę łączymy razem z łazienką, która w tym momencie znacznie się powiększyła,

• likwidujemy w łazience jedno z dwóch okien połaciowych,

• w łazience przesuwamy w prawo lewą ściankę działową, powiększając w ten sposób mniejszą garderobę.

Teraz wodzimy palcem po rzutach i jest pięknie, domek uszyty według naszych wyobrażeń. No i znów zrobiliśmy mały kroczek do celu.

26 września 2014 r.

Od ostatniego posta minęło już ze trzy tygodnie i działo się trochę, głównie pozytywnie. Ale po kolei.

Pomyślałem, że skoro mamy już działkę, a nie możemy się zdecydować na żaden konkretny projekt (choć faworytów mamy kilku), to może zaczniemy od wizyty u architekta, gdzie w formie luźnej, niezobowiązującej rozmowy rozświetlilibyśmy mroki naszych wątpliwości. No więc "pukamy" (a raczej klikamy) do drzwi wujka Googla i odnajdujemy siedziby kilkunastu okolicznych biur projektowych. Na stronach internetowych owych biur jest różnie, jedne wyglądają full profesjonalnie, inne są tworzone chyba późną nocą gdy senne powieki w połowie zakrywają obraz monitora. Na wszystkich te same właściwie teksty: pomoc w wyborze projektu, adaptacja projektów gotowych, bla bla bla... Klikam więc bez większych emocji w link prowadzący do kolejnej strony - Pracownia Projektowa Malachit.

W menu jest pozycja Katalog projektów. Nie robiąc sobie większych nadziei wczytuję kategorię Domy z poddaszem i przeglądam propozycje biura: pierwsza, druga, trzecia, czwarta...

- Żono moja kochana, pozwól na chwilę!!!

- Nie mam czasu! Co się stało?

- Zakochałem się od pierwszego wejrzenia...

- ???

- Spójrz na ten projekt. Szukaliśmy takiego od roku. Nazywa się Familiaris!

Pochłaniam wzrokiem rzuty i przekrój budynku - na planie prostokąta, dach dwuspadowy bez żadnych dodatków w postaci lukarn itp., kuchnia otwarta na salon, dodatkowy pokój na parterze, co prawda nie wiata ale garaż, za to z jakże urokliwym stryszkiem, kominek, rzadka w projektach tak wysoka ścianka kolankowa 125 cm, a wszystko to zamknięte w ok. 100 m powierzchni użytkowej.

No nie mogę, szukam po dziesiątkach katalogów, po stronach pracowni architektonicznych w całej Polsce, a tu dosłownie pod nosem, 10 km od domu, takie cudeńka się projektują.

Wsiadamy w samochód i pędzimy do siedziby biura. Lubię takie rozmowy - jest konkretnie, rzeczowo, wszystko poparte odpowiednimi argumentami, nasze pytania doczekują się odpowiedzi a wątpliwości zostają rozwiane - powietrze przesyca aura fachowości.

Decydujemy się w Pracowni Malachit na kupno projektu i jego adaptację, Pracownia zajmie się zleceniem badań geotechnicznych, uzgodnieniami z dostawcami mediów, dokona uzgodnienia zjazdu na drogę, a główny projektant obejmie też funkcję kierownika budowy.

Dostajemy kilka dni na przeanalizowanie projektu i ustalenie ewentualnych zmian. W międzyczasie  zlecamy u geodety wykonanie map do celów projektowych - czas wykonania około 6 tygodni. Mamy więc trochę luzu.

17 września 2014 r.

Jest to dla nas dzień pełen radości. Minął rok odkąd zaczęliśmy starania o kupno działki, która tak nam się spodobała. I dzisiaj, po złożeniu w kancelarii notarialnej swoich podpisów pod umową sprzedaży, staliśmy się właścicielami naszego nowego świata. Świat ten może nie poraża wielkością, ale stanowi od dzisiaj 836 m2 naszej wielkiej radości. No i cóż tu więcej pisać... cieszymy się!!!

Niniejszym kończymy etap starania się o działkę. Jutro jeszcze tylko wizyta w Urzędzie Miasta celem zgłoszenia kupna działki a potem... rozpocznie się faza walki o dokument, któremu na imię Pozwolenie na budowę.

10 września 2014 r.

Wczoraj podpisaliśmy w banku umowę kredytu hipotecznego. Kolejny krok na naszej drodze do własnego trawniczka został zrobiony. Jeszcze tylko notariusz i wydział ksiąg wieczystych oddzielają nas od zostania "obszarnikami".

Trwa nieustanna walka z myślami. Który projekt wybrać, czy ten co ma 120 m2 nie będzie zbyt duży, a ten co ma 121 m2 nie będzie zbyt mały, ten ma okno zbyt wielkie, a ten schody zbyt wąskie. Co wybrać? Czym więcej projektów oglądamy, a wertujemy po raz setny dziesiątki katalogów, tym większy mętlik w głowie się pojawia.